رگ های خونی: امکان التهاب رگ های خونی، یا واسکولیتیس هم در بیماران لوپوسی وجود دارد که این وضعیت، بر گردش خون تاثیر می گذارد.
کپی برداری و بازنشر مقالات تنها با لینک دهی به دکتر چک مجاز می باشد.
برای کنترل فشار خون بالا ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد.
همین طور این بیماری در بین خانم های اسپانیایی، آسیایی و آمریکایی بومی بیشتر رایج است.
بیماری لوپوس بیماری روماتیسمی مزمن است و التهاب یا ورم در غدد لنفاوی هم به دلیل همین اثر به وجود می‌آید.
به عنوان مثال، برخی افراد مبتلا به لوپوس بیشتر از حد معمول در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی قرار دارند. پزشک شما این موضوع را با سایر عوامل خطر مانند سیگار کشیدن و افزایش کلسترول یا فشار خون در نظر می گیرد. آنها تغییراتی را در نوع درمان و شیوه زندگی ارائه می کنند. در زنان جوان خطر حمله قلبی یا سکته مغزی به طور طبیعی بسیار کم است، بنابراین اگر چه که با داشتن افزایش پیدا می کند، ولی خطر کلی هنوز کم است. با این حال، ایده خوبی است که در مورد این موضوع با پزشک خود صحبت کنید. تشخیص بیماری لوپوس
همچنین علائم به درگیر بودن ناحیه‌ی آسیب دیده هم بستگی دارد. با این‌حال برخی علائم لوپوس در اکثر مبتلایان بروز می‌کند به شرح زیر است:
لوپوس به ندرت می تواند باعث غش (شبیه صرع) یا احساس پارانویا (شبیه اسکیزوفرنی) شود. اگرچه این عوارض تنها بر تعداد کمی از افراد مبتلا به لوپوس تاثیر می گذارد. قلب و ریه ها
دستگاه الکتروکاردیوگراف به بررسی سلامت دریچه‌های قلب می‌پردازد. به این ترتیب پزشک از سلامت بافت قلب مطمئن می‌شود.
برای اینکه درمان بیماری لوپوس به بهترین شکل انجام شود، بیماری لوپوس و لیزر توصیه می‌کنیم که با مشاهده علائم ذکر شده در این مطلب، به پزشک مراجعه کنید.
در بیماری لوپوس ناخن‌ها تغییر شکل داده و نرم می‌شوند. بنابراین حالت ناخن‌های قاشقی شکل به عنوان علامت مریضی لوپوس در نظر گرفته می‌شوند.
علت اصلی ارتباط لوپوس و دردهای آرتریت آن است که لوپوس باعث التهاب مفاصل می‌شود. در نتیجه این التهاب عامل پارگی تاندون‌ها و دردهای مفصلی خواهد بود.
به این حالت، پدیده رینود گفته می شود که بر اثر باریک شدن (تنگی) عروق خونی ایجاد می شود و باعث کاهش خون رسانی به انگشتان دست یا انگشتان پا می شود. زخم های دهانی نیز ممکن است ایجاد شود که امکان برگشت مکرر آنها وجود دارد. مو
مشکلات خونی و عروقی: لوپوس ممکن است منجر به مشکلات خونی نظیر کاهش تعداد گلبول‌های قرمز و افزایش خطر خونریزی یا لخته شدن خون شود. همچنین در مواردی نیز التهاب رگ‌های خونی رخ می‌دهد.